Kanadyjski inż. Wiliam Henry Mac Garvey wraz z austriackim finansistą Johnem Simeonem Bergheimem założył w 1883 roku rafinerię ropy naftowej i zakład narzędziowo-naprawczy w Gliniku Mariampolskim.

H. Mac Garvey i J.Bergheim otrzymali koncesję na założenie Galicyjskiego Karpackiego Naftowego Towarzystwa Akcyjnego. Wkrótce warsztat zaczął działać jako samodzielna Fabryka Maszyn i Narzędzi Wiertniczych. Następnie zakład przekształcono w Fabrykę Maszyn i Urządzeń Wiertniczych i był najlepszym tego typu zakładem w Europie aż do wybuchu II Wojny Światowej. 

W okresie II Wojny Światowej fabryka była podporządkowana niemieckiemu koncernowi Karpathen Oil AG.

Po wojnie fabryka przyjęła nazwę Centralne Warsztaty Naftowe i odbudowywała swój potencjał produkcyjny. Nastąpiła rozbudowa zakładu, powstawały nowe hale produkcyjne i magazyny, rozszerzał się i modernizował park maszynowy. Powstawały nowe obiekty socjalne. Fabryka odzyskała swą wysoką pozycję na rynku urządzeń, narzędzi i osprzętu wiertniczego. Uruchomiła produkcję narzędzi obrotowych – świdrów gryzowych, produkowała urządzenia wiertnicze do głębokich wierceń.

Powstał zakład produkcyjny PIOMA Odlewnia w Piotrkowie Trybunalskim – jako zaplecze dla Fabryki Maszyn Górniczych Pioma.

Nastąpiła kolejna zmiana nazwy przedsiębiorstwa na Fabryka Maszyn i Sprzętu Wiertniczego Glinik.

Powstaje zakład produkcyjny Odlewnia Żeliwa ŚREM.

Uruchomienie produkcji w Odlewni Żeliwa ŚREM.

Fabryka Fabryka Maszyn i Sprzętu Wiertniczego Glinik rozpoczęła produkcję maszyn i urządzeń dla mechanizacji prac wydobywczych w kopalniach węgla kamiennego. Powstał nowy zakład z kuźnią, matrycownią i elektrociepłownią. Rozwinęła się produkcja i pozyskano nowe rynki zbytu w Chinach, Anglii, Jugosławii i na Węgrzech.

Zakład zmienił nazwę na Fabryka Maszyn Wiertniczych i Górniczych Glinik.

W ofercie fabryki pojawiły się nowe produkty dla górnictwa węglowego: strugi, przenośniki, wysokowydajne kompleksy ścianowe. Rozwinęła się produkcja zmechanizowanych obudów ścianowych zawałowych i podsadzkowych. Intensywnie rozwijał się eksport na Wschód.

Rozpoczął się proces zmian prywatyzacyjnych, strukturalnych i organizacyjnych. Firma przekształciła się w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa – Fabrykę Maszyn Glinik S.A. Struktura firmy zmieniała się stopniowo na holdingową.

Kuźnia GLINIK prowadzi swoją działalność jako odrębny podmiot gospodarczy.

Prywatyzacja Odlewni Żeliwa ŚREM.

Prywatyzacja PIOMA Odlewni.

Powstała spółka menedżersko-pracownicza Inwest „Glinik”, która odkupiła od Narodowych Funduszy Inwestycyjnych i Skarbu Państwa 87,84% akcji Fabryki Maszyn „Glinik” S.A.

Do życia zostaje powołana grupa kapitałowa Polska Grupa Odlewnicza S.A. W jej skład weszły PIOMA Odlewnia i Odlewnia Żeliwa ŚREM.

Polska firma inwestycyjna TDJ S.A. podpisała z Inwest „Glinik” S.A. umowę przyrzeczoną dotyczącą przejęcia Grupy Kapitałowej Glinik z Gorlic. TDJ S.A. nabyła pakiet akcji Fabryki Maszyn „Glinik” S.A. i tym samym przejęła kontrolę nad jej spółkami zależnymi. Rozpoczął się intensywny proces ich restrukturyzacji.

Polska Grupa Odlewnicza S.A. oddzieliła się od Grupy Famur i zadebiutowała na Giełdzie Papierów Wartościowych.

Kuźnia GLINIK dołącza do Polskiej Grupy Odlewniczej S.A. na mocy zawartej z TDJ S.A. umowy nabycia udziałów.

Przejęcie kluczowych aktywów kolejnego zakładu produkcyjnego – Fugo Odlew Sp. z o.o. w Koninie – przez PIOMA Odlewnię.

Do Grupy PGO wchodzi Kopex Foundry, który obecnie kontynuuje swoją działalność pod nazwą PIOMA Odlewnia oddz. Stalowa Wola.

Polska Grupa Odlewnicza S.A. zmienia nazwę na PGO S.A.